اول: تناقض بين روشن (مبين) و مبهم كه قبلا بحث شد.
دوم: تناقض بين مبهم و سهل. قرآن در آيات متعددي ادعا كرده است كه
قرآن آسان و سهل است تا مردم بفهمند. مثل:
﴾-ولَقَد يسرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهلْ مِن مدكِرٍ ﴿قمر 17
ترجمه:و قطعا قرآن را آسان كرد هايم براى پندآموزى پس آيا پندگيرنده اى
( هست ( 17
اين آيه چهار بار عينا در قرآن تكرار شده است كه تاكيدي بر آسان بودن
قرآن است.
﴾ - فَإِنَّما يسرْنَاه بِلِسانِك لِتُبشِّرَ بِهِ الْمتَّقِينَ وتُنذِر بِهِ قَوما لُّدا ﴿مريم 97
ترجمه: در حقيقت ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران
.( را بدان نويد و مردم ستيز هجو را بدان بيم دهى ( 97
قسمت اول اين آيه نيز دوبار تكرار شده است.
چيزي كه مبهم است آسان نيست. پس از اينجهت نيز قرآن دو ادعاي
متناقض دارد. آسان ومبهم (غيرآسان). ممكن است گفته شود منظور از
آسان بودن يا مبين بودن قرآن، همه ي قرآن نيست بلكه بخشهائي از قرآن
است. اين دفاع غلط است چون كليه ي آياتي كه مبين بودن و يا آسان بودن
را مطرح كرده اند آنرا به كل قرآن نسبت داده اند نه به قسمتي از آن.
سوم: تناقض سوم بين ابهام و هدايت است. در قرآن صدها بار تكرار شده
كه اين قرآن براي هدايت مردم آمده است. اما چيزي كه مبهم است هدايتگر
نيست بلكه گمراهگر است. پس بخشهايي از قرآن بر ضد هدايت عمل مي
كنند.
وجود اين تناقضها در قرآن دليل آشكاري بر غير الهي بودن قرآن
است. يك انسان عادي در گفتار و نوشتارش دچار تناقض گوئي مي شود
ولي خدا نه.
نكته: كسانيكه به عربي مسلط نيستند و ترجمه ي قرآن را مي
خوانند در بسياري موارد مفاهيم فيلتر شده و اصلاح شده را بجاي ترجمه
مي خوانند. مترجمان سعي مي كنند با گذاشتن لغات گاه متفاوت با اصل
قرآن و اصلاح نوشتار جملات و اضافه كردن كلمات يا قطعاتي، ترجمه را
قابل فهم كنند. اگر نسبتا صادق باشند اصلاحات را در پرانتز مي نويسند و
گرنه جزو متن ترجمه مي آورند. شما سعي كنيد توضيحات داخل كروشه
يا پرانتز را در نظر نگيريد خواهيد ديد كه ابهام در سراسر قرآن بوفور وجود
دارد. مثلا بعضي مترجمان براي فريب غربيان در ترجمه ي انگليسي، معني
مني را اسپرم مي آورند تا موهم اعجاز باشد در حاليكه ترجمه ي مني
است. يا ناصر مكارم در ترجمه ي قرآن، كيد خدا را به تدبير semen
ترجمه كرده است تا ذهن خوانندگان را از معني واقعي كه نيرنگ و كلك
است دور كند. بنظر من او بيشترين فيلترينگ و اصلاح را در ترجمه هاي
فارسي بكار برده است و غير صادقانه ترين ترجمه ي فارسي قرآن را ارائه
كرده است.
نكته ي ديگر: عجيب اينكه بعضي از مفسران اين ابهام گوئي را از
معجزات قرآن دانسته اند!! اگر چنين باشد ديوانگان بزرگترين معجزه گران
اند چون جملاتي مي گويند كه هيچكس نمي فهمد. ولي مبهم گوئي كار
خداي عاقل نيست بلكه كار محمد است.
