در ابتدا كه روزه واجب شد نزديكي جنسي در شبهاي رمضان
حرام بود و بعضي مسلمانان طاقت نمي آوردند و جماع مي كردند سپس
اين آيه نازل شد و آنرا حلال كرد.
233
ئِكُم هنَّ لِباس لَّكُم وأَنتُم لِباس لَّهنَّ - أُحِلَّ لَكُم لَيلَةَ الصيامِ الرَّفَثُ إِلَى نِس
علِم اللّه أَنَّكُم كُنتُم تَخْتانُونَ أَنفُسكُم فَتَاب علَيكُم وعفَا عنكُم فَالآنَ
( باشِرُوهنَّ..(بقره 187
ترجمه: در شبهاى روزه رابطه ي جنسي با زنانتان بر شما حلال گرديد آنان
براى شما لباسى هستند و شما براى آنان لباسى هستيد خدا مى دانست كه
شما به خودتان خيانت مى كرديد (يعني علي رغم حرمت، با زنانتان نزديكي
مي كرديد) پس توبه شما را پذيرفت و از شما درگذشت پس اكنون [در
( شبهاى ماه رمضان میتوانيد] با آنان همخوابگى كنيد ...( 187
اين مطلب در روايات زيادي آمده است از جمله :
- حدثنا عبيد الله عن إسرائيل عن أبي إسحاق عن البراء وحدثنا أحمد بن
عثمان حدثنا شريح بن مسلمة قال حدثني إبراهيم بن يوسف عن أبيه عن
أبي إسحاق قال سمعت البراء رضي الله عنه لما نزل صوم رمضان كانوا لا
يقربون النساء رمضان كله وكان رجال يخونون أنفسهم فأنزل الله ( علم الله
أنكم كنتم تختانون أنفسكم فتاب عليكم وعفا عنكم ) (صحيح بخاري
( 1639/4 حديث 4238
ترجمه:...از براء نقل شده كه هنگاميكه روزه رمضان نازل شد مردان در تمام
رمضان به زنانشان نزديك نمي شدند و مردان به خود خيانت مي كردند
(نزديكي مي كردند) سپس آيه ي ( علم الله أنكم كنتم تختانون أنفسكم
فتاب عليكم وعفا عنكم ) نازل شد.
نسخ اين حكم بروشني نشان مي دهد كه صرفا ناشي از ناآگاهي
است. چون ابتدا جماع را حرام كرده و سپس متوجه شده كه مردان طاقت
نمي آورند (در بخاري آمده كه عمر چنين كرد و در مورد آن از محمد
سؤال كرد و بدنبال آن محمد اين آيه را نازل كرد) سپس آنرا لغو كرده
است. اگر كار خدا بود، خدا كه از ابتدا مي دانست كه اين حكم قابل تحمل
نيست پس از ابتدا جماع در شب رمضان را حلال مي كرد و مجبور نمي
شد نظرش را تغيير دهد.
