كوهها زمين را از لرزش باز مي دارند

قرآن  کوهها  را  مانند  یک میخ میداند که از لرزش و حرکت زمین جلوگیری میکند.

عين  آيه زیر  در  شعر  شاعر  قديم  جاهلي  كعب   بن   لؤي  آمده    است  و نشان    ميدهد    كه    محمد    اين   جمله    را   از   شعر   وي   اقتباس   كرده   است.  همچنين  نشان  مي دهد  كه  مفهوم  ميخ  بودن  كوهها  از  قبل  از  محمد  در  محيط  عربستان  شايع  بوده است. اما هر دو آيه ي فوق غلطند. اولا: كوهها مثل ميخ نيستند كه ريشه اي فروكوفته در پوسته ي زمين داشته باشند برعكس كوهها قشرزمينند كه برآمده شده اند يعني درست عكس ميخ. ثانيا: فرورفتگيها و كوهها نتيجه ي حركات زمين هستند و نقشي در تثبيت ندارند و بر عكس هر جا كوه است  خطر زلزله بيشتر است. اين مبحث در زمين شناسي تحت عنوانtectonoc  plate  مورد بحث واقع مي شود. پوسته ي زمين از قطعات بزرگ مجزا ساخته شده اند كه در حال حركتند. درمحل تماس اين پوسته ها زمين لرزه، آتش فشان و كوه بوجود مي آيند. بنابراين كوه نمود بي ثباتي زمين است نه تثبيت كننده ي زمين.

وجعلْنَا فِي الْأَرضِ رواسِيأَن تَمِيدبِهِم  (انبياء 31)

ترجمه: و در زمين كوههايى استوار نهاديم تا مبادا] زمين [آنان]مردم [  رابجنباند (31)

در آيات ديگري (لقمان 10 ، نحل 15 و انبياء31) همين جمله تكرار شده است. اين مفهوم به احتمال قوي از قس بن ساعده الايادي شاعر عرب جاهلي اخذ شده است كه گفته "وجبال مرساة"و در آياتي كوهها ميخ قلمداد شده اند كه طبعا از لرزش زمين جلوگيري مي كنند:

-والْجِبالَ أَوتَادا ﴿ 7نبأ﴾.

ترجمه: و كوهها را ميخهائي قرار داديم.

موردی دیگر از پيش بيني های قرآن

پيش بيني  قرآن  در رانده    نشدن    مسلمانان    از    مكه ،    كه     بر   خلاف آن تحقق یافت اين  آيات  در  مكه  نازل  شده  و  محمد  مي  ديد  كه  اكثر  اعراب  مكه  و اطراف  مكه  ايمان  نياوردند  و  بهمين  دليل  از  ايمان  آوردن  آنان  نا اميد  شده اين  آيه را  نازل  كرد .در  حاليكه  در  آخر  عمر  محمد اکثر اعراب شبه جزيره ي عربستان از جمله مكه ايمان آورده بودند و هنوز هم مسلمانند پس پيش بيني محمد در اين مورد غلط از آب در آمد و اين نيست مگر اينكه اين پيش بيني يك انسان (محمد) است نه خدا. محمد به تناسب آگاهي زمان حضورش در مكه اين پيش بيني را كرد اگر خدا بود كه وضعيت آينده را مي دانست.

- وقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهدى معكنُتَخَطَّفمِنْ أَرضِنَا أَولَمنُمكِّن لَّهم حرَما آمِنًا

يجبى إِلَيهِ ثَمرَاتكُلِّ شَيءٍ رِزقًا مِن لَّدنَّا ولَكِنَّ أَكْثَرَهملَا يعلَمونَ (قصص

(57

ترجمه: و (كفار) گفتند اگر با تو از هدايت پيروى كنيم از سرزمين خود

ربوده (بركنده، جدا) خواهيم شد آيا آنان را در حرمى امن جاى نداديم كه محصولات هر چيزى كه رزقى از جانب ماست به سوى آن سرازير مى شود  ولى بيشترشان نمى دانند(57 )

پيش بيني اينكه اكثر اعراب ايمان نمي آورند

در سوره ي يس كه مكي است آمده است:

- لِتُنذِر قَوما ما أُنذِر آباؤُهم فَهم غَافِلُونَ ) يس (6لَقَدحقَّ الْقَولُ علَى أَكْثَرِهِم

فَهملَا يؤْمِنُونَ (يس7 )

ترجمه: (قرآن نازل شده) تا قومى (اعراب )را كه پدرانشان بيم داده نشدند و در غفلت ماندند بيم دهی (6) آرى گفته (خدا) در باره بيشترشان محقق

گرديده است در نتيجه آنها ايمان نخواهند آورد(7)