بررسی دلایل شیعه و سنی در مورد
توسل و تکفیر یکدیگر
شیعیان
و اهل سنت در بسیاری از امور اسلام با یکدیگر تفاوت اساسی دارند تا جائیکه همدیگر
را تکفیر میکنند، در اینجا به یکی از موارد اساسی اختلاف این دو فرقهی اسلام
پرداخته میشود.
اهل سنت معتقدند که تنها باید از الله طلب نمود و او را بدون واسطه خواند، این فرقهی اسلامی معتقد است اگر کسی بین خود و الله واسطه قرار دهد مرتکب شرک شده است، زیرا مشرکان صدر اسلام هم وجود الله را به عنوان کسی که روزی دهنده واقعی است قبول داشتند (شرح در اینجا) ولی آنان بتها را بین خودشان و الله واسطه قرار میدادند تا به واسطهی منزلتی که پیش الله داشتند آنان را به او نزدیکتر کنند:
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (زمر/3) همانا دين خالص از آن الله است، و آنها كه غير از الله را اولياي خود قرار دادند، و دليلشان اين بود كه اينها را نميپرستيم مگر به خاطر اينكه ما را به الله نزديك كنند، الله روز قيامت ميان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوري ميكند، الله آن كس را كه دروغگو و كفران كننده است هرگز هدايت نميكند.
اهل سنت معتقدند که تنها باید از الله طلب نمود و او را بدون واسطه خواند، این فرقهی اسلامی معتقد است اگر کسی بین خود و الله واسطه قرار دهد مرتکب شرک شده است، زیرا مشرکان صدر اسلام هم وجود الله را به عنوان کسی که روزی دهنده واقعی است قبول داشتند (شرح در اینجا) ولی آنان بتها را بین خودشان و الله واسطه قرار میدادند تا به واسطهی منزلتی که پیش الله داشتند آنان را به او نزدیکتر کنند:
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (زمر/3) همانا دين خالص از آن الله است، و آنها كه غير از الله را اولياي خود قرار دادند، و دليلشان اين بود كه اينها را نميپرستيم مگر به خاطر اينكه ما را به الله نزديك كنند، الله روز قيامت ميان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوري ميكند، الله آن كس را كه دروغگو و كفران كننده است هرگز هدايت نميكند.
در
اینجا بیان شده که مشرکان میگفتند "ما بتها را عبادت نمیکنیم مگر اینکه ما
را به الله نزدیکتر کنند"، اهل سنت معتقدند آنان کاری نمیکردند جز اینکه پیش
بتها میرفتند و از آنان میخواستند تا واسطه بیان آنان و الله شوند.
شیعیان
معتقدند که ما امامزادهها را عبادت نمیکنیم بلکه از آنان میخواهیم تا واسطه
میان ما و الله شوند، یک فرق اساسی میان دیدگاه شیعه و اهل سنت وجود دارد و آن این
است که شیعیان دعا را عبادت نمیدانند، در اینجا کاری به اختلاف دو فرقهی اسلامی
نداریم اما به نظر میرسد که از دید قرآن دعا عبادت باشد، زیرا:
وَقَالَ
رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ
عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ (غافر/60) و پروردگارتان گفت بسوی
من دعا کنید تا شما را اجابت كنم همانا كسانى كه از پرستش من كبر مىورزند به زودى
با خوار وارد جهنم خواهند شد.
در
این آیه از قول الله، خدای مسلمانان بیان شده که باید تنها و تنها از من درخواست
داشته باشید و در ادامه گفته که اگر از من درخواست ننمائید یعنی از پرستش من
متکبرانه خودداری کردید شما را وارد جهنم میکنم.
و همچنین در این آیه به صراحت گفته که نباید از غیر الله درخواستی داشت (منظور از درخواست طلب غیبی است)، این غیر الله مطلق است:
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ (احقاف/5) و چه کسی گمراهتر از شخصی است كه غیر از الله را مىخواند، (آن غیر الله) کسی است که تا قيامت پاسخش را نمىدهد و آنها از دعايشان بىخبرند.
منظور از من دون الله در آیه بالا افراد نیکوکاری است که از دید مردم از درجهی ایمانی بالائی برخوردارند، زیرا در ادامه گفته که آنان منکر این میشوند که این دعا کردن به سوی آنان دستور ایشان بوده است:
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (احقاف/6) و هنگامی که مردم برانگیخته شوند دشمنان آنان میشوند و به عبادتشان انكار میورزند.
قرآن در آیه بالا به صراحت دعا را عبادت میداند.
و همچنین در این آیه به صراحت گفته که نباید از غیر الله درخواستی داشت (منظور از درخواست طلب غیبی است)، این غیر الله مطلق است:
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ (احقاف/5) و چه کسی گمراهتر از شخصی است كه غیر از الله را مىخواند، (آن غیر الله) کسی است که تا قيامت پاسخش را نمىدهد و آنها از دعايشان بىخبرند.
منظور از من دون الله در آیه بالا افراد نیکوکاری است که از دید مردم از درجهی ایمانی بالائی برخوردارند، زیرا در ادامه گفته که آنان منکر این میشوند که این دعا کردن به سوی آنان دستور ایشان بوده است:
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (احقاف/6) و هنگامی که مردم برانگیخته شوند دشمنان آنان میشوند و به عبادتشان انكار میورزند.
قرآن در آیه بالا به صراحت دعا را عبادت میداند.
شیعه
در رد این ادعای اهل سنت به داستان طلب استغفار برادران یوسف از پدرشان اسرائیل
(یعقوب) استناد میکنند:
قَالُواْ
يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ (یوسف/97)
(برادران یوسف) گفتند اى پدر ما، براى گناهان ما درخواست آمرزش کن كه ما خطاكار
بوديم.
و همچنین به آمدن مسلمانان نزد محمد جهت طلب استغفار از او به درگاه الله:
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا (نساء/64) و ما هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر آنكه به توفيق الله از او اطاعت كنند و اگر آنان وقتى به خود ستم كرده بودند پيش تو مىآمدند و از از الله درخواست آمرزش داشتند و پيامبر براى آنان درخواست آمرزش مىكرد یقینا الله را توبهپذير مهربان مىيافتند.
اهل سنت میگویند که در این آیه گفته شده که آنان نزد محمد میآودند و از الله درخواست آمرزش داشتند نه خود محمد و محمد هم برای آنان دعا و طلب آمرزش میکرد.
و همچنین به آمدن مسلمانان نزد محمد جهت طلب استغفار از او به درگاه الله:
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا (نساء/64) و ما هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر آنكه به توفيق الله از او اطاعت كنند و اگر آنان وقتى به خود ستم كرده بودند پيش تو مىآمدند و از از الله درخواست آمرزش داشتند و پيامبر براى آنان درخواست آمرزش مىكرد یقینا الله را توبهپذير مهربان مىيافتند.
اهل سنت میگویند که در این آیه گفته شده که آنان نزد محمد میآودند و از الله درخواست آمرزش داشتند نه خود محمد و محمد هم برای آنان دعا و طلب آمرزش میکرد.
و
همچنین به داستان درخواست مسلمانان صدر اسلام از عباس عموی محمد جهت اینکه از الله
بخواهد تا باران ببارد نیز استناد میکنند، این ماجرا در صحیح بخاری آمده است و به
این آیه و حدیث استناد میکنند که توسل به صالحان درست است.
اهل سنت میگویند که توسل به انسان زنده مطابق با اسلام و شرعی است هم در داستان یوسف و هم در مورد دعا برای درخواست باران مسلمانان از عباس عمومی محمد، اما یک اختلاف اساسی با اهل سنت دارند اینکه معتقدند ائمه زنده هستند و دعایشان را میشنوند و میتوانند آن را اجابت کنند، استنادشان هم به این آیهها از قرآن است:
اهل سنت میگویند که توسل به انسان زنده مطابق با اسلام و شرعی است هم در داستان یوسف و هم در مورد دعا برای درخواست باران مسلمانان از عباس عمومی محمد، اما یک اختلاف اساسی با اهل سنت دارند اینکه معتقدند ائمه زنده هستند و دعایشان را میشنوند و میتوانند آن را اجابت کنند، استنادشان هم به این آیهها از قرآن است:
وَلاَ
تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن
لاَّ تَشْعُرُونَ (بقره/154) و كسانى كه در راه الله كشته مىشوند مرده ندانید بلكه
زنده هستند ولى شما نمىدانيد.
وَلاَ
تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء
عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (آل عمران/170) گمان نکنید کسانی که در راه الله کشته
میشوند مرده هستند بلکه به آنان نزد پروردگارشان روزی داده میشوند
No comments:
Post a Comment